Odpowiedzialność za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w świetle epidemii SARS-CoV-2

Dłużnik (przedsiębiorstwo) zgodnie z postanowieniami art. 21 Ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, ma obowiązek złożyć w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie 30 dni od momentu wystąpienia stanu niewypłacalności rozpatrywanego przez pryzmat dwóch przesłanek (płynnościowej oraz zadłużeniowej), które zostały przez nas szczegółowo opisane w artykule: Przesłanki do otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego.

W przypadku spółek, obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spoczywa na wszystkich osobach uprawnionych do prowadzenia spraw spółki oraz jej reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami. W praktyce więc obowiązek ten spoczywa na każdym z członków zarządu indywidualnie.

Należy podkreślić, iż niezłożenie w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości wiąże się z bardzo surowymi konsekwencjami. Zgodnie z art. 21 ust. 3 Prawa upadłościowego wszystkie osoby odpowiedzialne za złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości ponoszą osobistą odpowiedzialność za szkody wyrządzone wskutek niezłożenia wniosku w obowiązującym terminie. Oznacza to, iż członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za zobowiązania spółki, jeśli egzekucja z majątku spółki okaże się nieskuteczna.

Ponadto, art. 586 Kodeksu spółek handlowych wskazuje, iż członkowie zarządu oraz likwidatorzy, którzy nie zgłoszą wniosku o upadłość pomimo występujących ku temu przesłanek, podlegają grzywnie, karze ograniczenia wolności bądź pozbawienia wolności do jednego roku.

Art. 373 Prawa upadłościowego przewiduje również, iż sąd może pozbawić na okres od jednego do dziesięciu lat prawa do prowadzenia działalności gospodarczej każdą osobę, która pomimo ciążącego na niej obowiązku, nie złożyła w odpowiednim terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.

Z obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości członkowie zarządu spółki oraz inne osoby odpowiedzialne zostają zwolnione w przypadku otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego bądź w przypadku zatwierdzenia układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu.

Opisane powyżej przepisy odnoszą się do normalnej sytuacji w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Jednakże w związku z występującą nadzwyczajną sytuacją związaną z epidemią wirusa SARS-CoV-2, która istotnie wpływa na prowadzenie działalności przez bardzo dużą część przedsiębiorstw, ustawodawca w ramach Ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2, przewidział pewne ustępstwa od obowiązujących przepisów.

Wspomniana powyżej ustawa wskazuje, iż w przypadku, gdy podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego bądź stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19, 30-dniowy bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszeni upadłości nie ma zastosowania. Termin ten jest liczony wówczas dopiero od momentu zakończenia stanu zagrożenia epidemicznego bądź stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19. Ponadto, jak wskazuje ustawodawca, jeżeli stan niewypłacalności przedsiębiorstwa powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego bądź stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, domniemywa się, iż powstał on z powodu COVID-19.

 

Zapraszamy również do śledzenia naszego profilu na LinkedIn. Na bieżąco informujemy tam o nowych opracowaniach i komentarzach naszego autorstwa.

CMT Advisory na LinkedIn