Jakie korzyści niesie za sobą zastosowania Safe Harbour? – Q&A Ceny transferowe
Safe harbour to mechanizm, który został wprowadzony do polskich przepisów w styczniu 2019 r.
i dotyczy dwóch kategorii transakcji: usług o niskiej wartości dodanej oraz transakcji finansowych.
Safe harbour polega na ograniczeniu obowiązków podatnika w zakresie cen transferowych pod warunkiem spełnienia przepisów określonych w artykule 11f (usługi o niskiej wartości dodanej) lub artykule 11g (transakcje finansowe) Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w artykule 23r (usługi o niskiej wartości dodanej) lub artykule 23s (transakcje finansowe) Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jeżeli transakcja spełnia wszystkie warunki przedstawione w powyższych aktach prawnych, to organ podatkowy odstępuje od określenia dochodu (straty) podatnika w zakresie wysokości narzutu na kosztach usług lub wysokości oprocentowania pożyczki. Dla podatnika oznacza to zabezpieczenie przed zakwestionowaniem rynkowości ceny zastosowanej w transakcji.
Zastosowanie safe harbour skutkuje również brakiem obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych dla danej transakcji.
Safe harbour jest rozwiązaniem bardzo korzystnym dla podatnika, eliminuje ryzyko stosowania nierynkowej ceny oraz zmniejsza zakres obowiązków w zakresie cen transferowych.